Hayati boyunca hep cabaladi, tekrar tekrar denedi. Pes etmedi umudunu yitirmemeye calisti. Hayatta hep cabaladiklarinin olumlu gelismelerine odaklandi. Negatif olan sonuclanmalari onemsememeye calisti. Hep cabalamak iste, arkadas cevresinde, özel hayatta ve is hayatinda. Bunlar artik cok yorucu gelmeye baslamisti. Hobilere odaklanmak bile zor geliyordu. Bi sure sonra agir gelmeye basladi tum bunlar.
Umudu azalmaya baslamisti. Cabalamaya devam etti cok fazla dusunmeden.
Elindeki kibritlerin tukenmeye basladigini artik o da fark ediyordu.
Son kibriti de yakti sonunda ve yine cabalamalarin artik birseyi degistirmedigini gördü. Daha fazla umutlu olmanin ve cabalamanin onu yordugunu ve daha da cikmaza göturdudune karar verdi. Artik düsunmek yok…cabalamak yok….umud etmek yok…var olan gercekleri oldugundan farkli görmeye calismak yok….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder